Reisblog 09-10-2011

Afgelopen week was dan onze laatste werkweek aangebroken. Na 4 weken in het weeshuis en 5 weken op de Port Reitz school te hebben gewerkt is het dan nu tijd voor nog 1.5 week vakantie.
De week is voorbij gevlogen. Op donderdag hadden we onze trip met de kinderen van beide kleuterklassen op de planning staan. Omdat het een grote groep met kleine kinderen is en er een aantal kinderen een lichamelijke beperking heeft, leek het ons leuk om naar een speeltuin te gaan. De kinderen blijven dan op 1 plek waardoor je genoeg tijd hebt om de gehandicapte kinderen een handje te helpen. Een vrijwilliger die bij ons in het huis heeft gezeten is een keer met haar school naar een speeltuin gegaan en had hier positieve verhalen over. Omdat we toch het zekere voor het onzekere wilde nemen besloten we de dag van tevoren eerst nog even zelf te gaan kijken of de speeltuin leuk was. En dit was maar goed ook. De speeltuin bleek een vervallen bedoeling te zijn met 4 schommels en twee glijbaantjes. We besloten nog een stukje verder te lopen omdat we maar niet wilden geloven dat dit de speeltuin zou zijn. Tevergeefs! Omdat er qua recreatie voor kinderen in Mombasa weinig is, besloten we om weer (we zijn daar ook al met het weeshuis geweest) naar Hallerpark te gaan. Dus op een donderdagochtend werden alle kinderen in twee matatu's gepropt, alle rolstoelen in schoolbusje en op naar Hallerpark. De kinderen vonden het geweldig. Het was duidelijk te zien dat voor veel kinderen erg bijzonder was. In het begin leek het voor een aantal kinderen met een mentale beperking allemaal wel erg veel nieuwe indrukken te zijn, maar ook zij kwamen na een tijdje los. Ook de lunch werd met open armen ontvangen, waarbij de pindakaas van de boterhammen werd afgelikt.
Tegen de vrijdag keken we toch een beetje op. We hadden allemaal een dubbel gevoel omdat het enerzijds jammer is om afscheid te moeten te nemen van alle kinderen. Anderzijds zijn we er nu ook wel aan toe om onze werkperiode af te sluiten en lekker nog te gaan genieten van Kenia.
We hebben tijdens deze dag met de kinderen een ketting van chips gemaakt. Dit vonden ze echt helemaal geweldig! Verder hebben Mirjam en ik portretfoto's van alle kinderen laten afdrukken, die we afgelopen week hebben gemaakt van de hele klas. Waarschijnlijk hebben weinig kinderen ooit een foto van zichzelf gehad, dus we vonden dit een leuk een kado voor ze. Na dit kado waren de kinderen helemaal door het dolle. Een normaal zo stille jongen bleef maar zingen en ons bedanken. Het was echt super om te zien hoe buiten zinnen de kinderen allemaal waren bij het zien van een foto van zichzelf. Verder hebben we ze ook nog een bellenblaas geven die erg in de smaak viel. We kregen ook nog een officieel afscheid, waarbij alle leraren bij elkaar geroepen werden. Allemaal bedankwoordjes en speeches van verschillende mensen. We hebben met z'n allen Keniaanse thee gedronken en we hebben een doek als afscheidscadeautje gekregen. Ook werden we hartelijk bedankt voor de 2 rolstoelen die we gedoneerd hebben. Het zijn rolstoelen voor kinderen met spina bifida. In de rolstoelen zit een gat zit in de zitting waardoor de kinderen gemakkelijk en sneller naar de wc kunnen. De wc's zijn hier een gat in de grond dus met deze rolstoel hoeven ze hem helemaal erboven te rijden. Dit is een stuk hygiënischer en makkelijker voor de begeleiding. De rolstoelen hebben we gister besteld en ze zijn vandaag aangekomen. Helaas waren we net weg van school, dus we hebben ze niet meer gezien. Maar er zijn nog twee Nederlandse vrijwilligers op Port Reitz en die gaan een paar foto's voor ons maken.
Verder hebben we afgelopen week naast de donatie naar het fonds voor vrouwen met borstkanker, twee watertanks geschonken aan een school waar een andere vrijwilliger uit ons huis werkt. We zijn al meerdere malen op deze school geweest. Qua accommodatie loopt deze school erg ver achter op de andere projecten. Het hoofd en de leraren van de school zijn echter heel erg gemotiveerd en doen er alles aan om het onderwijs op hun school te verbeteren. Ze doen mee aan landelijke programma's en zijn erg met hun curriculum in de weer om het als maar beter te maken. De kinderen op deze school zijn erg arm en kunnen andere scholen niet betalen. Zij hebben vaak thuis ook geen schoon drinkwater, waardoor madame Mary watertanks met schoon drinkwater hoog op haar wensenlijstje had staan. Met 1 watertank kunnen ze een maand doen, dus ze kunnen nu twee maanden vooruit. Om watertanks te kunnen blijven kopen zijn ze van plan om een deel van het water uit de tank te gaan verkopen aan de lokale bevolking, zodat ze met deze winst weer een nieuwe watertank kunnen kopen. Erg goed bedacht vind ik! Maarten, de vrijwilliger die op deze school werkt, zal volgende week samen met madame Mary de watertanks gaan kopen.
Nu het werken is afgesloten, wil ik voor de mensen die mij geld hebben gedoneerd, even duidelijk maken wat ik allemaal voor fijne dingen hebben kunnen doen met het geld. Omdat ik samen met de andere meiden steeds op hetzelfde project heb gezeten, hebben we vanaf het begin al ons ingezamelde geld samen genomen. We hebben de volgende dingen met het geld gedaan:
Weeshuis:
- Een dagje hallerpark
- Knutselspullen
- Een dagje strand (de lunch en het vervoer)
- Prijsjes voor de dancebattle, voetbaltoernooien, bingo en modeshow
-Een voetbal voor de kinderen

Port reitz:
- Uniformen voor 3 jongens (2 paar per kind)
- Twee rolstoelen
- Een dagje hallerpark
- Schriften
- Knutselspullen

Overig:
- Twee watertanks
- Een donatie naar een stichting die behandeling voor vrouwen met borstkanker betaald (wij hebben van de lerares van special class op onze laatste dag nog een bedankkaart voor alle mensen in Nederland die geld aan ons hebben geven gekregen)

Ik wil iedereen heel erg bedanken voor jullie betrokkenheid. We hebben heel veel mensen hier heel erg blij kunnen maken. Dankjewel!
Nu ons werk erop zitten hebben we nog een mooie 1.5 week voor de boeg. Morgenvroeg zullen we voor vier dagen op safari gaan. We zullen twee parken, Tsavo east en west, gaan bezoeken.
Verder gaan we ook nog een dagje snorkelen en dolfijnen spotten. We zullen nog met Jane afspreken en de kinderen op het weeshuis nog een keer gedag gaan zeggen. En dan zullen we uiteindelijk op woensdag 19 oktober huiswaarts keren.