Jambo!
Vorige week zondag kregen we gelukkig de bevestiging dat de staking echt over was. Dus vorige week maandag met frisse moed naar ons project. Het project is erg gevarieerd met de verschillende klassen. Je hebt twee speciale klassen waarbij kinderen zitten die geestelijk zeer beperkt zijn. Deze kinderen doen individuele taakjes (met name spelletjes zoals paren zoeken of kettingen rijgen) omdat er binnen deze klassen grote niveauverschillen zitten. Verder zijn er twee kleuterklassen waar zowel kinderen zonder beperkingen als kinderen met (lichamelijke of geestelijke) beperkingen zitten. Na de kleuterklassen heb je klas 1 t/m 8 waar ook zowel kinderen met als zonder beperkingen zitten.
's Ochtends is er zowel in de kleuterklassen als in de speciale klassen veel werk te verrichten, dus om een beetje te kijken wat ik het leukste vind heb ik deze twee klassen deze week afgewisseld. De individuele begeleiding in de speciale klassen is erg leuk. Je merkt dat de kinderen meer werk verrichten als je er bij komt zitten en dat is leuk om te zien. Toch is het niveau erg laag waardoor ik op het moment meer bij de kleuterklassen ben omdat ze daar al leren rekenen waardoor je inhoudelijk meer hulp kan bieden aan de kinderen. Deze kleuterklassen zijn erg groot en er zitten ook veel kinderen die net wat meer begeleiding nodig hebben om mee te komen met de groep waardoor ze onze hulp hard nodig hebben. Ook hebben Leanne en ik deze week weer een fruitles gehouden. Verder hebben we deze week ook besloten om drie jongetjes uit deze klas (waaronder het jongetje die de playmais opat) een uniform te geven. Ik heb ze in de afgelopen twee weken elke dag hetzelfde shirt met gaten zien dragen waardoor ze qua kleding duidelijk buiten de boot vallen. Elke leerling van port reitz heeft namelijk een blauw uniform (weliswaar niet allemaal meer in even goede staat). Het zijn erg leergierige jongens waardoor ik het erg leuk vind om op deze manier iets voor ze te doen.
's Middags gaan de speciale klassen naar de Sensory room. Deze ruimte ligt vol met matten en bakken vol met prikkelend speelgoed. In deze ruimte spelen we dan een uur met de kinderen. De kinderen vinden dit echt super leuk en gieren het echt uit als je een balletje met ze overgooit.
Vanaf woensdag begonnen dit keer niet de leraren, maar de matatu's (de busjes waarmee we ons vervoeren) te staken. De regering is van mening dat de matatu's slecht onderhouden zijn waardoor de politie vanaf de woensdag op de wegen de matatu's gaan controleren. Hierdoor zijn er al vele matatu's door de politie van de wegen gehaald. Het overgrote deel van de matatu's waren de controles echter al voor en besloten als ‘tegenaanval' zich te gaan verstoppen en daardoor niet meer op de wegen te vinden waren. Hierdoor hebben we de woensdagmiddag van de tuktuk (die heel toevallig net iemand bij de school afzette) gebruik moeten maken. Het probleem is echter dat de school zich aan een doodlopende weg van een industriegebied bevindt waardoor de kans om op tuktuk tegen het lijf te lopen minimaal is (we hadden woensdag dus echt geluk J). Toen donderdag de matatu's nog steeds in geen veld of wegen te bekennen waren hebben we besloten om deze dag niet naar het project te gaan. Vrijdag was alles weer redelijk normaal.
Vanaf vorige week vrijdag werkt ook Mirjam bij Port reitz. Zij heeft in die week besloten om te stoppen bij El roi school, een ander project van Doingoood. Verschillende redenen, waaronder de slechte beheersing van Engels, een vaak afwezige motivatie en zeer laag onderwijsniveau, heeft haar doen besluiten dat zij niet op haar plaats is binnen dit project. Zij zal hierdoor de laatste drie weken ook bij Port Reitz gaan werken.
Zaterdag kregen we bezoek van Jane, een vrouw die we ontmoeten hebben op ons vorige project. We zijn al een keer bij haar op bezoek geweest waardoor zij nu bij ons langs kwam. Deze dag stond in het teken van het leren koken van Keniaanse maaltijden. We zijn de hele dag in de keuken bezig geweest waardoor we nu wat maaltijden van de Keniaanse keuken in Nederland kunnen gaan uitproberen.
Verder hebben we zondag lekker geluierd bij een hotel aan het strand. Bij gebrek aan sport besloten we om mee te gaan aquagymen. Dit begon al erg lachwekkend omdat we alleen maar tussen een stel oude taarten aan het springen waren. Het werd echter nog hilarischer toen we wat oefeningen in koppels moest doen. Ik werd gekoppeld aan een grote, donkere vrouw die me tijdens dit half uurtje aquagymen toch aardig wat spierpijn heeft bezorgd. Mijn armen werden verschillende keren bijna uit de kom getrokken en ook mijn handen werden niet gespaard. Verder was er ook een oefening waarbij je met de ruggen tegen elkaar, naar een kant buigend, elkaar door het water moest trekken. Ze gooide me letterlijk op haar rug en trok me heel het zwembad door. Tijdens dit ritje kwam ik Mirjam nog op de rug van een oude man tegen, Maarten (onze nieuwe vrijwilliger) op de rug van een oude vrouw en Leanne op de rug van de instructeur. Toen de rollen werden omgedraaid was ik erg blij dat het water qua gewicht wat voor verlichting zorgde J. Een intensief ochtendje dus.
In deze week hebben we kunnen uitvogelen waar en hoe we de laatste weken gaan helpen op de Port Reitz school. Ik zal in de ochtenden met name in de kleuterklassen zijn omdat ik de leeftijd in combinatie met het aanleren van verschillende basisvaardigheden erg leuk vind. 's Middags zal ik elke dag gaan helpen in de Sensory room. Verder zijn morgen waarschijnlijk de nieuwe uniformen, ben erg benieuwd! Heb afgelopen week erg leuk foto's gemaakt, dus deze zal ik morgen gaan uploaden, hopelijk inclusief de foto's van de nieuwe uniformen!
Kwaheri! (Doei in het swahili)